Oğlum bana sordu:
“Baba Eski Türkiye nasıldı”?
Teknolojiye erişim yok,
İnternet yok,
Bilgisayar yok,
Gösteri yok,
TV yok,
Klima yok,
Araba yok,
Cep telefonu yok”…
Dedim ki Bak oğlum
“Biz, 1950-1960 arasında doğan insanlar Allahın sevgili kullarıyız…
Hayatımız gerçek bir kanıtdır;.
Okuldan sonra akşama kadar sokakta oynardık. Hiç televizyon izlemezdik.
Hafta sonu kurs tu, özel öğretmenler eve gelip ders veren yoktu. Hafta sonumuzu dolu dolu yaşadık çocukça.
Biz kursa falan gitmedik ama yine de doktor olduk mühendis olduk, polis olduk kısacası hepimiz birer meslek sahibi olduk.
İnternet arkadaşlarıyla değil gerçek arkadaşlarla oynadık.
Susadığımız zaman, şişelenmiş su değil, musluk suyu içerdik.
Aynı bardağı dört arkadaşla paylaştığımız halde hastalanmazdık.
Anne babamız bizi sağlıklı tutmak için hiçbir zaman ek gıda takviyeleri, vitaminler vermezlerdi.
Çünkü biz sizin gibi mısır gevreğiyle hamburgerle değil tarhana çorbasıyla ev yapımı erişte ile büyüdük. Hele mercimek çorbasına ekmek patırarak yemenin zevki doyulmazdı
Bizim zamanımızda meyve suyu yoktu, annemizin yaptığı marmelat tipli içeceklere su katar doğal meyve suyu yapardık.
Kendi oyuncaklarımızı kendimiz İcat eder ve onlarla oynardık.
Ailemiz zengin değildi. Bize mal mülk değil, yaşamımızda hep ön planda tuttuğumuz sevgi verdiler.
Bir zeytini iki lokmada yer tad alırdık siz 10 çeşit peynirin hiçbirisini beğenmezsiniz.
Cep telefonlarımız, DVD’lerimiz, oyun istasyonumuz, XBox’ımız, video oyunlarımız, kişisel bilgisayarlarımız, internet sohbetimiz olmadı –
ama bizim gazoz kapağıyla oynadığımız, telden tekerlek yapar çeşit çeşit arabalar yapar oynardık.
Zevkinden doyamadığımız mahalle maçlarımız vardı. Ne dövüşür nede şimdikiler gibi bir birimize bağırır küfür etmezdik.
Arkadaşımızın evini davet olmadan istediğimizde ziyaret eder ve onlarla birlikte eğlenerek yemek yerdik.
Senin dünyandan çok farklı olarak bütün akrabalarla ve arkadaşlarımızla iç içe yaşar, aramızda sıkı bağlar olurdu.
Çektiğimiz fotoğraflar siyah beyazdı ama renkli anılarla dolu idi.
Biz kendine has, anlayışlı bir nesiliz, çünkü biz ebeveynlerinin söylediğini dinleyen son nesiliz.
Ayrıca, çocuklarını dinleyen ve dikkate sorunlarını imkanlar dahilinde çözmeye çalışan nesiliz.
Sizler yaşındayken asla var olmayan bir teknolojiyi nasıl kullanacağınız konusunda size yardımcı olabilecek kadar zeki olan da biziz !!!
Şu anda nesli tükenmek üzere olan bu devrin insanlarına
saygı duyun. Hürmet edin.
Bizden öğreneceğiniz çok şey var, çok şey var, fakat ne yazık ki dinliyenimiz çok az
Her şeyi ve herkesi sevin..
İnsanlar arasında ayırım yapmayın.
İnsanların Din. Dil. Irk ve mezhebinden çok kişilikleriyle tanıyın.
Bunları yaptığınız ve uyguladığınız an.
İnsan olma yaşamının değerini daha fazla anlamış olursunuz
